Współuzależnienie

Współuzależnienie, to w zależności od wybranej definicji, albo poważne zaburzenie osobowości, do którego dochodzi u osoby żyjącej razem z alkoholikiem, albo wyuczony wzorzec zachowań takiej osoby, również podyktowany codziennymi czynnościami. Coraz częściej zjawisko to uznaje się za osobną jednostkę chorobową rozwijającą się u osób, które same nie sięgają po alkohol, ale fakt istnienia nadmiernej ilości alkoholu w ich otoczeniu zmienia sposób ich zachowania i reagowania na różne sytuacje w nie mniejszym stopniu. Dlatego leczenie uzależnień przeradza się w proces, któremu poddawany jest sam uzależniony oraz osoby z jego najbliższego otoczenia.

Kim jest osoba współuzależniona?

Osoba współuzależniona to najczęściej osoba żyjąca w tym samym gospodarstwie domowym co alkoholik, zwykle osoba z najbliższej rodzina, a najczęściej współmałżonek i dzieci. We wszystkich przypadkach osobami współuzależnionymi są ludzie, którzy zmuszeni są do radzenia sobie z codziennymi skutkami picia alkoholu w takim samym stopniu, jak sam alkoholik. Kiedy alkoholik nie chce lub nie może sam o siebie zadbać, obowiązki te spadają na osobę współuzależnioną, która modyfikuje swój tryb życia tak, by uwzględnić w nim stan w jakim jest osoba bliska pod wpływem alkoholu.

Charakterystyka osoby współuzależnionej

U osoby współuzależnionej pojawiają się podobne mechanizmy wyparcia, jak u alkoholika. Osoba współuzależniona stara się kontrolować picie uzależnionego, na przykład poprzez usuwanie alkoholu z domu lub wręcz przeciwnie, dostarczanie go po to, by uzależniony nie szukał alkoholu poza domem. Osoba uzależniona, podobnie jak alkoholik, udaje, że problem nie istnieje lub jest pod kontrolą. Osoba taka eliminuje wszystkie widoczne skutki istnienia alkoholizmu i działa tak, by problem ukrywać.

Dramat współuzależnionych

Współuzależnienie rozwija się w wyniku długotrwałego wystawienia na stres związany z alkoholizmem bliskiej osoby. Jest to określane, jako wyuczony wzorzec zachowań, ponieważ rozwija się jako praktyczne sposoby radzenia sobie z incydentami alkoholowymi. Z kolei jako zaburzenie osobowości jest on definiowany dlatego, że osoba działająca w ten sposób wypiera problem tak samo, jak robi to alkoholik. Nawet w sytuacji, kiedy w rodzinie dochodzi do przemocy i innych patologicznych zjawisk.

Typowe cechy współuzależnienia to skrytość, apatia, bezradność wobec sytuacji, ale też skłonność do aktów desperacji. Osoby współuzależnione często podejmują działania mające na celu wymuszenie na alkoholiku, by przestał pić. Są to sprawy rozwodowe czy postępowania karne wytaczane przeciwko alkoholikowi, które jednak ze względu na współuzależnienie mają jednak charakter jedynie pustych gróźb. Niemal zawsze sprawy są wycofywane, przez co cała rodzina alkoholika może powrócić do swojej patologicznej normalności oferującej miraż bezpieczeństwa.

Syndrom współuzależnienia utrudnia wyjście z nałogu i ma bardzo poważny wpływ na dodatkowe mechanizmy patologiczne, takie jak na przykład dziedziczność alkoholizmu.